Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939[22]) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym  wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht)[23] i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna[22][24] Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw Rzeszy Niemieckiej.

Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji[25] SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. 2 września 1939 roku prezydent mianował płk. Wacława Kostek-Biernackiego Głównym Komisarzem Cywilnym w randze ministra, który na obszarze operacyjnym miał uprawnienia premiera[26].

W wyniku agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę terytorium państwowe Rzeczypospolitej zostało całkowicie okupowane i traktatem z 28 września 1939 wbrew prawu międzynarodowemu podzielone. W obliczu tych faktów Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie 30 września 1939 roku zaprotestował oficjalnie przeciwko pogwałceniu praw państwa i narodu polskiego i rozporządzaniu terytorium Rzeczypospolitej, oświadczając, że nigdy nie uzna tego aktu przemocy i nie zaprzestanie walki o całkowite uwolnienie kraju od najeźdźców. 

 44 Pułk Strzelców legii Amerykańskiej - 2010 r. 59 s. 

Batalion strzelców:2013 r., 47 str

54 Pułk  Piechoty Strzelców Kresowych    - 2010 r. 33 s. 

14 Wielkopolski   pułk artylerii lekkiej  - 2012  r. 36 s. 

2 Dywizjon artylerii konnej: 43 str,2000 r.

5,6 i 7 bataliony telegraficzne : 2010 r., 63 str