Czy pełnoletni wychowanek rodziny zastępczej, rodzinnego domu dziecka, czy placówki socjalizacyjnej jest przygotowany do podjęcia samodzielnego życia? Jak przebiega proces usamodzielnienia, organizowany przez służby społeczne w końcowym etapie opieki zastępczej? Czy wychowanek jest świadomym uczestnikiem tego procesu? Na te i inne pytania próbują odpowiedzieć eksperci Instytutu Spraw Publicznych na podstawie wywiadów, przeprowadzonych z pracownikami socjalnymi, opiekunami, wychowawcami placówek socjalizacyjnych i samymi wychowankami. Jest to trzecia publikacja Instytutu przygotowana w ramach monitoringu reformy systemu pomocy dziecku i rodzinie na poziomie lokalnym. Książka zawiera ekspertyzy oraz omówienie wyników badań. Na przykładzie procesu usamodzielnienia wychowanków opieki zastępczej autorzy pokazują przepaść między celami reformy a rzeczywistością społeczną.