Ks. dr Zygmunt Zaborski urodził się w 1911 r. w Lelowie. Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości uczęszczał do Gimnazjum im. Romualda Traugutta w Częstochowie. Naukę kontynuował – jako kleryk – w Częstochowskim Seminarium Duchownym z siedzibą w Krakowie. Był także studentem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (ukończył seminarium naukowe z zakresu historii Kościoła).

Święcenia kapłańskie Zygmunt Zaborski otrzymał 7 lipca 1935 r. na Jasnej Górze z rąk bp. Teodora Kubiny. Jego praca duszpasterska związana była m.in. z parafiami: Żytno, Praszka, Strzemieszyce, Sosnowiec (Nowy Sielec), Chotów, Wiewiec, Będzin, Cykarzew, Opatów. Ślady i świadectwa z tej posługi odnajdziemy w publikacjach i artykułach prasowych ks. Zaborskiego. Był on również kapelanem Sióstr Nazaretanek w Częstochowie. W 1952 r. został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa i osadzony na kilka miesięcy w więzieniu. Posługę kapłańską, niemal od dnia święceń, ks. Zygmunt Zaborski łączył z ogromnym zamiłowaniem do historii. Jest autorem wielu publikacji, dotyczących głównie dziejów i ciekawostek z życia parafii, które poznał na swej kapłańskiej drodze. To m.in.: „Z dziejów parafii Lelów i Staromieście” (1998 r.), „Parafia Wiewiec. Zarys dziejów” (1999 r.), „Trudne czasy. Parafialna kronika z Chotowa i Będzina oraz wspomnienia z połowy XX wieku” (2000 r.), „Nie z ciała ani z wiedzy. Wspomnienia o Marcjannie Grzanka (1882-1941)” (2000 r.), „Parafia Chotów. Zarys dziejów” (2005 r.)