Jest rok 1913. Po śmierci ojca dwudziestoletnia Elsa decyduje się zapomnieć o swoich prawdziwych uczuciach i oddać rękę profesorowi antropologii, Edwardowi Beazleyowi. Kiedy Towarzystwo Geograficzne wysyła Beazleya z misją naukową na Wyspę Wielkanocną, proponuje on młodej żonie i jej siostrze udział w tej wyprawie. Podczas rocznej podróży i potem, pośród tajemnic i wyzwań obcej cywilizacji, Elsa dochodzi do wniosku, że to, co uważała za rodzinny obowiązek, było być może jej najlepszą życiową decyzją. Prawie sześćdziesiąt lat później doktor palinologii, Greer Farraday, przybywa na Wyspę Wielkanocną, by zbadać występujące na niej pyłki, ale przede wszystkim uciec przed dotychczasowym życiem. Szybko okazuje się jednak, że Wyspa Wielkanocna to idealne miejsce, ale nawet tutaj nie da się zapomnieć o własnej przeszłości. Co łączy obie kobiety poza naukową pasją dociekania prawdy? Odkrywając niespokojną przeszłość wyspy, obie zmuszone są do spojrzenia w oczy prawdzie o nich samych i ludziach, których kochają, co na zawsze zmieni ich życie.