Wiekszosc spornych zagadnien teorii prawa oraz praktyki prawniczej dotyczy problematyki wykladni prawa. Teoretyczne ujecia interpretacji prawniczej formulowane w polskiej teorii prawa charakteryzuja sie poglebiona refleksja filozoficzna nad kulturowym paradygmatem interpretacyjnym. Swiadczy o tym chociazby to, ze odwoluja sie do róznych koncepcji znaczenia. Istotne sa zwlaszcza konsekwencje akceptacji okreslonej koncepcji znaczenia dla ujecia interpretacji prawniczej. Z drugiej strony wszystkie koncepcje wykladni konstruowane w nurcie analitycznym aspiruja do ujecia operatywnej interpretacji praktycznej. Zbadanie, w jakim zakresie poszczególne koncepcje udanie realizuja te aspiracje, stanowi glówny motyw pracy. Wykladnia rozszerzajaca tradycyjnie wystepuje w kulturowym paradygmacie interpretacyjnym.