Od 1989 r., od Okrągłego Stołu, gdzie doszło do zawarcia kontraktu między komunistycznym establishmentem a częścią przedstawicieli „Solidarności”, którzy zdradzili idee Sierpnia’80 i ogłosili się samozwańczo elitą narodu, rozpoczęły się powolny demontaż i wyprzedaż polskiego państwa za plecami społeczeństwa. Wraz z niszczeniem państwa dokonuje się od lat zamierzone i w szczegółach zaplanowane niszczenie polskości – zarówno wielowiekowej polskiej tradycji i dorobku kulturalnego opartego na chrześcijańskich wartościach, jak i współczesnej polskiej gospodarki, zwłaszcza przemysłu. Ów tragiczny proceder nazywamy w tej książce „wygaszaniem Polski”, bo, jak wykazała walka rządu z górnikami, teraz niczego się nie likwiduje, np. kopalń, lecz – wygasza, kolejne oszukańcze słowo w lewackiej nowomowie. Wygaszanie Polski lawinowo nabrało na sile po śmierci św. Jana Pawła II i jeszcze przyspieszyło po katastrofie smoleńskiej. Dwudziestu jeden wybitnych autorów – naukowców, publicystów, posłów, specjalistów z wielu dziedzin dokonuje niezwykle trafnej, przenikliwej analizy obecnej sytuacji w naszym kraju. Ci wybitni patrioci analizując postępującą gwałtownie degrengoladę państwa, potrafią zarazem dać odpowiedź na pytanie: co robić, by zatrzymać dokonujący się na naszych oczach kolejny rozbiór Polski. Adam Bujak – wygaszanie Krzyża, fotografie jako celny komentarz do tekstów Prof. Bogdan Chazan – wygaszanie służby zdrowia Prof. Piotr Gliński – wygaszanie społeczeństwa obywatelskiego Marek Gróbarczyk – wygaszanie gospodarki morskiej Andrzej Jaworski – wygaszanie stoczni Prof. Janusz Kawecki – wygaszanie szkolnictwa wyższego Jerzy Kłosiński – kronika wygaszania Polski od 1989 Dr Grzegorz Kwaśniak – wygaszanie sił zbrojnych Antoni Macierewicz – wygaszanie obronności Krzysztof Masłoń – wygaszanie literatury i czytelnictwa Piotr Naimski – wygaszanie energetyki polskiej Prof. Andrzej Nowak – wygaszanie pamięci narodowej Ks. prof. Dariusz Oko – wygaszanie rodziny Wojciech Reszczyński – wygaszanie polskich mediów Prof. Marek Sitarz – wygaszanie kolejnictwa Leszek Sosnowski – wygaszanie zarządzania na przykładzie górnictwa Temida Stankiewicz-Podhorecka – wygaszanie polskiej kultury i teatru Prof. Krzysztof Szczerski – wygaszanie polskiej dyplomacji Janusz Szewczak – wygaszanie polskiej bankowości Prof. Jan Szyszko – wygaszanie lasów państwowych Prof. Artur Śliwiński – wygaszanie polskiej własności Nie jest bowiem tak, że Polska znajduje się już w sytuacji bez wyjścia, zdana na cudzą łaskę lub niełaskę, że nie ma w tym kraju ludzi, którzy potrafią zaradzić postępującemu złu. Tak nie jest – trzeba tylko tych ludzi zacząć uważnie słuchać. Tych i wielu im podobnych. Natomiast stanowczo i szybko trzeba podziękować obecnym nieudolnym, aroganckim i zadufanym w sobie „sternikom” naszego kraju – „Wygaszanie Polski” wyjaśnia dlaczego.