Któż z Was nie pamięta słynnej książki "z pajacykiem", czyli Programu psychostumulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju? Dla wielu terapeutów, specjalistów i nauczycieli był to drogowskaz, z którego korzystaliśmy w swojej pracy. Nakład książki był wielokrotnie wyczerpywany i wznawiany z uwagi na ogromne zainteresowanie. Dziś Autorki tego słynnego podręcznika zapraszają do nowej publikacji, która ukazała się nakładem Oficyny Wydawniczej "Impuls" pt. Wybrane narzędzia do programu psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju.
Integralną częścią pracy terapeutycznej jest postawienie diagnozy, która stanowi bazę danych otym, co dziecko lubi robić, jakie czynności dają mu radość, co potrafi, aco może sprawiać mu trudność. Skupienie się wdziałalności diagnostycznej na punktach pozytywnych dziecka pozwoli ukierunkować skuteczną pracę nauczyciela.
Diagnozowanie umiejętności imożliwości dziecka powinno odbywać się przede wszystkim poprzez zabawę. Zabawa jest przyjemnością, która pomaga mu radzić sobie ze wszystkimi trudnymi emocjami. Podczas zabawy dziecko uczy się twórczo przezwyciężać różne przeszkody. Zabawa jest jednocześnie naturalnym sposobem nawiązywania kontaktu zarówno między dziećmi, jak imiędzy dzieckiem adorosłym.
Według Lisy Miller, Deborah Steiner oraz Susan Reid (1996, s. 170)
[] umiejętność bawienia się wywiera bardzo duży wpływ na przyszły rozwój dziecka. Aten, kto wdzieciństwie, zachęcany [] może bawić się swobodnie ina różne sposoby, buduje sobie podwaliny pod przyszłe twórcze pokonywanie przeszkód, anawet czerpanie ztych wyzwań życiowych przyjemności.
Dzięki różnym formom irodzajom zabaw mamy szansę zbliżenia się do dziecka, stworzenia mu poczucia bezpieczeństwa, pozyskania jego zaufania idostrzeżenia jego tzw. punktów pozytywnych. Możemy również poznać najskrytsze tajniki dziecięcej psychiki ukryte lęki, trudności, budzące się zdolności, zainteresowania, bazę wszelkich jego możliwości.
Najlepszym inicjatorem zabaw jest samo dziecko. To ono wie, czym iwjaki sposób chce się bawić. Rolą nauczyciela terapeuty, jako bacznego obserwatora izarazem współuczestnika czynności, jest takie pokierowanie zabawą, by dziecko czerpało zniej przyjemność, anauczyciel wiedzę diagnostyczną.
Uzupełnieniem prowadzonej przez nauczyciela terapeutę diagnozy mogą być diagnostyczne karty pracy. Narzędzie to musi być dostosowane do aktualnych możliwości iumiejętności dziecka.
W niniejszej książce przedstawiamy przykładowe zabawy ikarty pracy do wykorzystania wprocesie diagnozowania. Opracowane przez autorki propozycje mogą być zastosowane wróżnorodnych sytuacjach, wzależności od inwencji nauczyciela terapeuty.
Sprzedaż Kart pracy w formie publikacji cyfrowej (lub płyty CD/DVD) będzie prowadzona poprzez stronę wydawnictwa: lmpuls od grudnia 2017 roku