Teodor Kubina (ur. 16 kwietnia 1880 w Świętochłowicach, zm. 13 lutego 1951 w Częstochowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny częstochowski w latach 1926–1951. Ukończywszy gimnazjum w Królewskiej Hucie, studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, skąd po semestrze nauki został przeniesiony do Rzymu. Tam uzyskał podwójny doktorat: z filozofii na Angelicumi z teologii na Gregorianum. Święcenia kapłańskie przyjął 27 października 1906. W następnym roku rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz najpierw w Mikołowie, a następnie w Królewskiej Hucie, na Pomorzu Zachodnim i w Berlinie. W 1917 został mianowany proboszczem parafii Najświętszej Maryi Panny w Katowicach. W 1923 został pierwszym redaktorem naczelnym tygodnika „Gość Niedzielny”.

14 grudnia 1925 został mianowany biskupem diecezjalnym nowo powstałej diecezji częstochowskiej. Sakrę biskupią przyjął na Jasnej Górze 2 lutego 1926. Utworzył seminarium duchowne oraz tygodnik „Niedziela”.

W lipcu 1946, w odpowiedzi na pogrom kielecki, jako jeden z nielicznych hierarchów kościelnych otwarcie i bezwzględnie potępił ten mord, co spotkało się z dezaprobatą prymasa Polski, kardynała Augusta Hlonda[1].