Kolejny tomik wierszy z cyklu Wspomnienia Jerzego Mościckiego to kontynuacja emocjonujących utworów poświęconych ukochanej Krysi – zmarłej żonie Autora, ale też refleksja nad otaczającym światem. Jerzy Mościcki zawarł w wierszach całą paletę uczuć – od radości, miłości, nadziei, po smutek, złość, rozczarowanie czy tęsknotę. Pozbieram wspomnienia zawiążę w supełek by nie zapomnieć tego w przyszłości tę cząstkę Ciebie schowam głęboko by nikt mi nie skradł skarbów tajemnych diamentów oddania brylantów miłości szmaragdów zebranych we wspólnym cierpieniu schowam i skryję dług nimi spłacę zaciągnięty od życia za nasze szczęście choć krótkotrwałe za naszą miłość której już nie będzie za chwile rozkoszy za noce szalone za cud natury w połowie mi dany a resztę zachowam bym mógł jeszcze pożyć ze wspomnieniami które mi zostały