Wprowadzenie do współczesnej – publikowanej po 2000 roku – powieści w języku niemieckim ma na celu sprowokowanie pytań o to, dlaczego w czasie przepojonym mitem „Nowego” nie wybuchły istotne literackie rewolucje, dlaczego kolejne generacje piszących nie dostarczyły dystynktywnych cech dla zjawisk literackich, dlaczego tak niezręcznie jest dziś mówić o epokach, tradycji, innowacji, epigonach i awangardzie, dlaczego wreszcie wzmożonej aktywności literackiej towarzyszą rozbieżne oczekiwania, nierzadko również dezorientacja czytelników. Intensywna produkcja i recepcja powieści spod znaku dyskursywnego pluralizmu zachęca do ujęcia relatywistycznego, w którym kwestiami centralnymi będą nie tylko wyrazista periodyzacja, autorki i autorzy, poetyka dzieł i stabilna genologia, ale także hierarchia pola literackiego, dynamika gatunków, sposoby czytania i klasyfikacji tekstów, oczekiwania recepcyjne, strategie wydawnicze, stanowiska krytyczne oraz tematy podejmowane przez współczesną powieść.