Książka niniejsza jest albumem wozów bojowych, poprzedzonym obszerną częścią opisową, w której Czytelnik znajdzie skrócony opis techniczny czołgów, dział samobieżnych, samochodów i transporterów pancernych, krótki zarys rozwoju wojsk pancernych oraz przegląd sprzętu pancernego w państwach produkujących lub zajmujących się konstrukcją tego sprzętu. Opis kilki czołgów: AMX-50 Foch – francuski prototypowy niszczyciel czołgów zaprojektowany na potrzeby francuskiej armii pod koniec lat 40. XX wieku, prototyp został wyprodukowany w roku 1950, a w roku 1951 kilka kolejnych egzemplarzy pojazdu było gotowych do testów. Pojazd ten dostał się do służby przed rokiem 1952. Pojazd został zaprojektowany na bazie francuskiego czołgu ciężkiego AMX-50, został nazwany na cześć francuskiego marszałka Ferdynanda Focha. Rozwój identycznego uzbrojenia wieży w czołgu AMX-50 doprowadził de facto do rezygnacji z kontynuowania projektu. AMX-30 – francuski czołg podstawowy I generacji. Przed wprowadzeniem do uzbrojenia na początku lat 90. XX wieku czołgu AMX-56 Leclerc podstawowy sprzęt pancerny Armee de Terre. Do połowy lat 50. formacje pancerne armii francuskiej i zachodnioniemieckiej wyposażone były głównie w amerykańskie M47 Patton, chociaż Francuzi dysponowali także sporą liczbą znakomitych zdobycznych Panter. Mniej więcej dziesięć lat po wojnie złożono zamówienie na nowy czołg, który miał wejść na uzbrojenie obu krajów – lżejszy i silniej uzbrojony od M47. Po kilku latach współpracę zakończono i postanowiono wprowadzić do uzbrojenia armii tych krajów odmienne typy czołgów. Do uzbrojenia armii francuskiej trafił AMX-30, a zachodnioniemieckiej Leopard 1. Panzerjäger Tiger für 12,8 cm Pak 44 L/55 (Sd.Kfz. 186) – niemiecki ciężki niszczyciel czołgów z okresu II wojny światowej. Jagdtiger został zbudowany na nieznacznie zmodyfikowanym podwoziu czołgu ciężkiego PzKpfw VI B Königstiger (Tiger II). Był ostatnim produkowanym seryjnie niemieckim niszczycielem czołgów i najcięższym pojazdem pancernym użytym bojowo podczas drugiej wojny światowej. Dysponował potężnym uzbrojeniem w postaci armaty PaK 44/2 L/55 kalibru 128 mm, umożliwiającej niszczenie pojazdów alianckich nawet z odległości 4000 m. Wyprodukowany został w niewielkiej serii nie przekraczającej 88 pojazdów. W związku z niewielką mobilnością oraz silnym pancerzem bywał nazywany "samobieżnym bunkrem". Był konstrukcją mającą wiele wad, do których można zaliczyć m.in. małą mobilność wynikającą z dużej masy i zbyt słabego silnika. Większość pojazdów została utracona w wyniku usterek lub ataków alianckiego lotnictwa. Janusz Magnuski (ur. 12 sierpnia 1933, zm. 6 listopada 1999) – polski historyk i pisarz, autor książek o historii militarnej drugiej wojny światowej. Specjalizował się głównie w zagadnieniach dotyczących rozwoju militarnej myśli technicznej Polski i ZSRR w tym okresie. Nazywano go najczęściej cytowanym autorem w zakresie historii rozwoju radzieckich czołgów. Był jednym z autorytetów w dziedzinie dokumentacji sprzętu wojskowego ze zbiorów Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.