David Wiles analizuje sposoby wykorzystywania przestrzeni w widowiskach kulturalnych, obrzędach religijnych, przedstawieniach ulicznych i cyrkowych oraz występach odbywających się w galeriach czy pubach. W swoich rozważaniach wykorzystuje znane antropologiczne teorie przestrzeni (Mircea Eliadego, Richarda Schechnera, Victora Turnera i Yi-Fu Tuan), które łączy z filozoficzną koncepcją przestrzeni Michela Foucaulta i socjologicznym punktem widzenia Henri`ego Lefebvre`a. W efekcie tworzy spójną teorię widowisk nierozerwalnie związanych z daną epoką historyczną, społecznością i środowiskiem. David Wiles jest profesorem teatrologii na uniwersytecie w Londynie. Jego pierwsze publikacje poświęcone były teatrowi elżbietańskiemu i greckiemu, należą do nich m.in. Shakespeare`s Clown: actor and text in the Elizabethan playhouse (1987) i Greek Theatre Performance (2000).