Tom I - 320 s.
Tom II - 320 s.
Tom III - 320 s.
Tom IV - 320 s.
Tom V - 320 s.
Tom VI - 320 s.
Tom VII - 320 s.
Tom VIII - 320 s.
Tom IX - 320 s.
Tom X - 320 s.
Tom XI - 320 s.
Tom XII - 336 s.
Tom XIII - 334 s.
Tom XIV - 320 s.
Tom XV - 320 s.
Tom XVI - 320 s.
Tom XVII - 320 s.
Tom XVIII - 335 s.
Tom XIX - 320 s.
Tom XX - 320 s.
Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana (WEPI) – polska encyklopedia powszechna wydawana przez Saturnina Sikorskiego w latach 1890–1914 w Warszawie; największa polska encyklopedia powszechna, nieukończona.
Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana została zainicjowana w 1889 przez warszawskich wydawców Franciszka Juliusza Granowskiego i Saturnina Józefa Sikorskiego. Pierwszy tom encyklopedii, zaplanowanej na 80 tomów po ok. 500 stron każdy, wyszedł w 1890 r. Wydawnictwo zostało przerwane przez wybuch I wojny światowej; do 1914 r. wyszło 55 tomów, do hasła Patroklos. We wstępie do encyklopedii zacytowano fragmenty instrukcji dla współpracowników, zgodnie z którą „wszystkie artykuły mają być trzymane w charakterze sprawozdawczym, tak aby się w nich odbijał stan współczesnej nauki i zaznaczały ostateczne wyniki badań specjalnych. Na badania i teorie lub hipotezy samodzielne autora nie ma w nich miejsca. Wykład ma być wyczerpujący lub możliwie najtreściwszy, bez dyskusji, polemik i krytycznych rozstrząsań”.
Wśród redaktorów i autorów haseł znalazło się wielu wybitnych intelektualistów i naukowców polskich przełomu XIX i XX wieku. Na czele redakcji stanął Antoni Pietkiewicz, później jego miejsce zajęli Ludwik Krzywicki i Mieczysław Rulikowski. Sekretarzem redakcji został Stanisław Krzemiński. Autorami haseł byli m.in.: Piotr Chmielowski, Samuel Dickstein, Karol Estreicher, Tadeusz Korzon, Jan Karłowicz, Władysław Konopczyński, Adam Antoni Kryński, Józef Peszke, Antoni Okolski czy Żelisław Grotowski.
Inicjatywa wydania WEPI spotkała się z dużą przychylnością. Na początku dzieło zaprenumerowało 20 tysięcy osób i instytucji. Z biegiem lat prenumeratorów ubywało, a wydawnictwo znalazło się w finansowych kłopotach. Wydawanie dzieła od Granowskiego i Sikorskiego przejął komitet redakcyjny. Encyklopedia, która miała wychodzić w cotygodniowych zeszytach, wydawana była nieregularnie. Zbytnia obszerność artykułów groziła, że dzieło przekroczy zaplanowaną liczbę tomów. W 1906 r. redakcja podjęła decyzję o zmniejszeniu objętości haseł i znacznym zmniejszeniu liczby ilustracji. Aby szybciej ukończyć publikację, postanowiono wydawać encyklopedię jednocześnie w dwóch seriach – w 1903 r., gdy edycja doszła do litery J, zaczęto wydawać równocześnie tomy z hasłami od litery N.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości planowano wznowić publikację. Zrezygnowano z tych planów, gdy okazało się, że niesprzedane przed wojną egzemplarze dotychczas wydanych tomów trafiły na makulaturę.
WEPI zachowuje swoją wartość po dziś dzień, szczególnie w przypadku biografii osobistości polskich i z Polską związanych.
