Wielka Historja powszechna:
Tom I. Pradzieje ludzkości i historja państw Wschodu:
Część 1: reprint z 1935 r., 1995 r., 242 str
Część 2 : reprint z 1935 r., 1995 r., 258 str
Część 3: reprint z 1935 r., 1996 r., 225 str
Część 4: reprint z 1935 r., 1996 r., 239 str
Tom II. Dzieje Greckie:
Część 1: reprint z 1934 r., 1996 r., 350 str
Część 2: reprint z 1934 r., 1996 r., 320 str
Część 3: reprint z 1934 r., 1996 r., 366 str
Tom III. Dzieje Rzymskie:
Część 1: reprint z 1934 r., 1996 r., 342 str
Część 2: reprint z 1934 r., 1997 r., 312 str
Część 3: reprint z 1934 r., 1997 r., 252 str
Tom IV. Wieki średnie: Bizancjum i wczesne średniowiecze
Część 1: reprint z 1938 r., 1997 r., 261 str
Część 2. : reprint z 1938 r., 1997 r., 220 str
Wielka wojna:
Część 1: reprint z 1937 r., 2000 r., 281 str
Część 3: reprint z 1937 r., 2000 r., 300 str.
Część 4: reprint z 1937 r., 2001 r., 201 str
Tom IV. Wieki średnie. Dzieje Europy od X do XIV wieku schyłek średniowiecza:
Część 3: reprint z 1938 r., 1997 r., 341 str
Część 4: reprint z 1938 r., 1998 r., 311 str
Tom V. Czasy nowożytne:
Odkrycia, humanizm i odrodzenie. Część 1: reprint z 1938 r., 1998 r., 280 str
Reformacja i wojny religijne. Część 2: reprint z 1938 r., 1998 r., 294 str
Wojny religijne. Część 3: reprint z 1938 r., 1998 r., 231 str
Czasy absolutyzmu. Część 4: reprint z 1938 r., 1998 r., 324 str
Tom VI: Od wielkiej rewolucji do wojny światowej:
Część 1: reprint z 1936 r., 1999 r., 228 str
Część 2: reprint z 1936 r., 1999 r., 255 str
Część 4: reprint z 1936 r., 2000 r., 346 str
Jan Konstanty Dąbrowski (ur. 21 grudnia 1890 w Krośnie, zm. 17 lipca 1965 w Krakowie) – polski historyk, profesor Uniwersytetu Wileńskiego i Jagiellońskiego, członek PAN. Był synem Konstantego (właściciela niedużej posiadłości rolnej, tartaku i garbarni) i Emilii z Krupińskich. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Krośnie, następnie gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie; w latach 1908-1912 studiował historię i historię prawa na UJ (m.in. pod kierunkiem Franciszka Bujaka i Stanisława Krzyżanowskiego), uzupełniał wykształcenie w późniejszych latach na uniwersytetach w Budapeszcie, Wiedniu i Paryżu (1917-1918). W czasie nauki działał w organizacji niepodległościowej „Zarzewie” (1908-1910) oraz w organizacji „Armia Polska” i Drużynach Strzeleckich (1910-1914). Był więziony w Piotrkowie Trybunalskim i Butyrkach. W 1912 obronił na UJ pracę doktorską Elżbieta Łokietkówna, pracował jako nauczyciel historii w gimnazjach im. Sobieskiego i św. Jacka w Krakowie. Prowadził badania naukowe na Węgrzech, reprezentując tam jednocześnie Naczelny Komitet Narodowy; działał na rzecz niepodległości Polski oraz zwolnienia internowanych na Węgrzech żołnierzy Legionów Polskich. Lata 1917-1918 spędził na pracy naukowej w Wiedniu i Paryżu. Przed wyborami do Rady Miasta Krakowa z 1938 został członkiem komitetu Polskiego Bloku Katolickiego.
