Po raz pierwszy możemy usłyszeć obszerną relację, dotyczącą prywatnego życia Magdy i Josepha Goebbelsów w ostatnich latach wojny. Atakowana tuż po wojnie przez dziennikarzy Kthe Hbner, dopiero po ponad 60 latach zdecydowała się przerwać milczenie i opowiedzieć o domu Goebbelsów ze swojej własnej, niepowtarzalnej perspektywy. Od 1945 r., a więc od śmierci Magdy i Josepha Goebbelsów oraz szóstki ich dzieci, nie mógł opowiedzieć o tym już nikt inny. Po raz pierwszy również zdecydowała się opublikować listy i unikatowe zdjęcia rodziny Goebbelsów ze swojego archiwum. Harmonia i idylla odzwierciedlona na tych fotografiach wydają się całkowicie autentyczna.
Kthe Hbner od 1943 do 1945 r., była guwernantką trojga dzieci Magdy i Josepha Goebbelsów: Helgi, Hilde i Helmuta. Była z Goebbelsami, gdy usłyszeli o zamachu na Hitlera, rozmawiała z nimi jeszcze na dzień przed przeprowadzką do bunkra pod Kancelarią Rzeszy. Dlatego też a jest to niezwykle cenne nie widziała w Magdzie Goebbels pierwszej damy Trzeciej Rzeszy ani w Josephie Goebbelsie jednego z najpotężniejszych nazistów. Z jej punktu widzenia byli to przede wszystkim ludzie.
Relacja Kthe Hbner została uzupełniona materiałem, dotyczącym losów SS-Sturmbannfhrera Helmuta Kunza lekarza, który pomógł Magdzie Goebbels zamordować jej sześcioro dzieci.
Zapach perfum towarzyszył mi jeszcze długo po tym, jak wyszłam z jej domu na zewnątrz. Podobał mi się zapach Magdy Goebbels!
Kierowca Goebbelsa, Obersturmfhr Gnther Rach i jego przyjaciel SS-Hauptsturmfhr Gnther Schwgermann robili na Kthe Hbner wrażenie dużych chłopców. Gdy w sierpniu 1944 r. wyszła za mąż, otrzymała od nich list z życzeniami. 1 maja 1945 r. Schwgermann i Rach wyszli razem z Magdą i Josephem Goebbelsem z bunkra Fhrera, by po samobójstwie małżonków polać ich ciała benzyną, a następnie je spalić.
Fragment książki
Dr Petra Fohrmann studiowała na Uniwersytecie w Kolonii i doktoryzowała się w Wyższej Szkole Filmu i Telewizji w Poczdamie. W 2005 r. założyła własne wydawnictwo, mieszka w Bonn i Berlinie.