Melchior Wańkowicz (ur. 10 stycznia 1892 w Kalużycach, zm. 10 września 1974 w Warszawie) – polski pisarz, dziennikarz, reportażysta i publicysta. Wańkowicz debiutował artykułami w prasie jeszcze pod zaborem rosyjskim. Pierwsze tomy reportaży i wspomnień (W kościołach Meksyku, Szczenięce lata, Opierzona rewolucja) wydał w okresie międzywojennym. Podczas II wojny światowej pracował jako korespondent wojenny przy II Korpusie Polskim gen. Władysława Andersa, bezpośrednio po wojnie wydał swoją najbardziej znaną książkę – Bitwę o Monte Cassino – dzieło o największej bitwie tego korpusu w 1944 roku. Wydarzeniom wojennym poświęcił też m.in. tomy Wrzesień żagwiący, który przyczynił się do powstania i umocnienia legendy obrony Westerplatte i Hubalczyków, i Ziele na kraterze. Bezpośrednio po wojnie przebywał na emigracji, w 1958 roku powrócił do rządzonej przez komunistów Polski. W roku 1964 podpisał tzw. List 34, z protestem m.in. przeciwko cenzurze, przez co naraził się na proces sądowy i kilkutygodniowe uwięzienie. We wczesnym okresie twórczości używał też niekiedy pseudonimu Jerzy Łużyc. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych reportażystów w historii literatury polskiej.

W Pępku Ameryki  389 str  1976r Literackie 

Dwie prawdy - 1974 r. 220 str. PAX

Karafka La Fontainea - 1983 r. 639 str. Literackie 

Karafka La Fontainea - 1983 r. 639 str. Literackie 

Ziele na Kraterze - 1976 r. 405 str. PAX

Anoda - Katoda Tom I - 1986 r. 559 str. Literackie 

Anoda - Katoda Tom II - 1988 r. 543 str. Literackie 

Atlantyk - Pacyfik - 1975 r. 481 str. Literackie 

Wojna i Pióro - 1978 r. 590 str. Literackie 

Na tropach smętka - 1980 r. 344 str. Literackie 

Od stołpców po Kair - 1977 r. 589 str. Literackie