Magdalena Śmieja postawiła przed sobą niezwykle ambitne zadanie przejrzenia ogromnej już literatury dotyczącej inteligencji emocjonalnej i skonfrontowania jej z wieloma własnymi badaniami.
[...] Duża różnorodność podejść metodologicznych i użytych narzędzi to wielki walor szerokiego programu badawczego prezentowanego w monografii.W recenzowanej pracy Magdalena Śmieja nadzwyczaj rzetelnie i wnikliwie analizuje badany problem i rozprawia się z najróżniejszymi mitami na temat inteligencji emocjonalnej. Pisze w tym kontekście przede wszystkim o tym, czym inteligencja emocjonalna nie jest, i rozwiewa fałszywe przekonania o jej omnipotencji. Pokazuje też, że wiele rozpowszechnionych tez nie ma żadnego oparcia w badaniach empirycznych. Powstała dzięki temu świetna i rzetelna monografia inteligencji emocjonalnej.
Autorka ma ogromną wiedzę na temat fenomenu, którym od lat konsekwentnie się zajmuje. Unika uproszczeń, pokazuje złożoność materii, świetnie łączy własne badania empiryczne i pomysły teoretyczne z wiedzą opisaną dotychczas w literaturze przedmiotu. Na podkreślenie zasługuje też bardzo dobry język monografii. Jest to więc książka w pełni naukowa, ale ma też ten walor, że niedysponujący fachową wiedzą czytelnik także w dużym stopniu będzie mógł z niej skorzystać i sporo się dowiedzieć.