Piotr Turbak (1890 – 1966), jezuita, tłumacz, popularyzator teologii.

Urodził się 3 kwietnia 1890 roku w Dąbrowicy koło Tarnobrzegu. Do zakonu jezuitów wstąpił 14 lipca 1906 roku w Starej Wsi koło Brzozowa. Nowicjat i dwa lata gimnazjum przeszedł w Starej Wsi. Dalsze klasy gimnazjalne ukończył w Chyrowie. Egzamin gimnazjalny zdał w 1912 roku. Studia filozoficzne i teologiczne odbył w okresie pierwszej wojny światowej w Nowym Sączu, Grafenbergu, Czechowicach – Dziedzicach i Starej Wsi. 15 sierpnia 1920 roku przyjął święcenia kapłańskie. Najdłużej pracował w konwikcie chyrowskim (1921 – 1925; 1927 – 1935), gdzie uczył języka polskiego i łaciny oraz opiekował się teatrem konwiktowym. Napisał dla niego kilka sztuk dramatycznych. Krócej pracował w Poznaniu (1920- 1921), Nowym Sączu (1926 – 1927), Czechowicach – Dziedzicach (1935 – 1936) i w Krakowie (od 1936), gdzie redagował Głosy Katolickie.