Każdy tom z serii "W kręgu codzienności" jest zbiorem esejów wybitnych historyków europejskich, którzy analizując rozmaite przejawy życia: społecznego, religijnego, naukowego, ekonomicznego i politycznego, dają pełny obraz człowieka danej epoki, poczynając od starożytności po współczesność. Donadoni Sergio (red.), Człowiek Egiptu, 2000 r., 412 str.\ Ta doskonała pozycja popularnonaukowa jest przeznaczona dla wszystkich, którzy chcą poznać kulisy powstawania monumentalnych budowli, stanowiących dziś znak rozpoznawczy cywilizacji starożytnego Egiptu. Mimo dużej liczby autorów, całość jest spójnym dziełem, przygotowanym z dużą dbałością o odpowiednie cytaty z tekstów źródłowych i ciekawe, syntetyczne konkluzje. Dzięki tej publikacji zyskujemy pełny obraz egipskiego społeczeństwa i mechanizmów jego funkcjonowania. Takie ujęcie tematu sprawia także, że książka ta może stanowić doskonałe uzupełnienie szkolnej wiedzy o państwie faraonów. Giardina Andrea (red.), Człowiek Rzymu, 2000 r., 456 str. Wywodzący się z różnych krajów historycy, których gronu przewodzi Andrea Giardina z Rzymu, podzielili wielką tematykę tej książki na rozdziały poświęcone nie człowiekowi w ogóle, lecz różnym rolom, jakie on w owej cywilizacji odgrywał. Oglądamy kolejno obywatela i polityka,kapłana prawnika,żołnierza,niewolnika, wyzwoleńca, chłopa ,rzemieślnika,kupca, człowieka ubogiego i wreszcie rozbójnika. Nie są to postacie nieruchome. Autorzy uwydatniają ich ewolucję w długich przestrzeniach czasu. Pilnują też, by nie przedstawić jako roztrzygnięte, co jest ciągle przedmiotem debaty, bo przecież zwłaszcza dziś w interpretacjihistorii antycznej wiele się zmienia. Wprowadzają nas w gęstwinę owych dociekań, co jest jednym z walorów książki. Fureta Francois (red.), Człowiek romantyzmu, 2001 r., 327 str. Wstęp – Francois Furet. I. Mieszczanin – Heinz-Gerhard Haupt. II. Pracownik fizyczny – Sidney Pollard. III. Kobieta – Stephane Milhaud. IV. Nauczyciel – Fabienne Reboul-Scherrer. V. Lekarz – Giorgio Cosmacini. VI. Ksiądz – Philippe Boruty. VII. Intelektualista – Sergio Givone. VIII. Rewolucjonista – Bronisław Baczko. Le Goff Jacques (red.), Człowiek średniowiecza, 2000 r., 471 str. Spis treści: - człowiek średniowiecza - niektóre obsesje człowieka wieków średnich - obsesje społeczne i polityczne - mnisi - wojownik i rycerz - chłop i życie na wsi - mieszczanin i życie w mieście - intelektualista - artysta - kupiec - kobieta i rodzina - miejsce świętego w średniowiecznym chrześcijaństwie - człowiek marginesu Vovelle Michel (red.), Człowiek oświecenia, 2001 r., 439 str. Wiek XVIII umieścił człowieka w centrum swej wizji świata, w centrum swej refleksji. Na tym polega zerwanie z barokiem, z wrażliwością, która przez ponad wiek określała epokę potrydencką i przetrwała w dyscyplinie klasycznego porządku. Villari Rosario (red.), Człowiek baroku, 2001 r., 399 str. Niniejszy tom ma dość jednorodny charakter, poszczególne opracowania dotyczą jednej fazy głębokiej przemiany oceny historycznej XVII w. Czytelnik odnajdzie w nim wizerunek męża stanu, bądź przynajmniej niektórych, najbardziej typowych dla epoki baroku postaci, jak Mazarin, zatem wizerunek całkowicie odmienny od obrazu konwencjonalnego i szeroko rozpowszechnionego. Garin Eugenio (red.), Człowiek renesansu, 2001 r., 375 str. Od samego zarania renesansu idea "odrodzenia", narodzenia się do nowego życia, towarzyszyła jako program i mit różnym aspektom tego prądu. Przekonanie o tym, że nowa era i nowe czasy już nadeszły, pojawiało się powszechnie przez cały wiek XV. Vernant Jean-Pierre (red.), Człowiek Grecji, 2000 r., 345 str. Tom ten przedstawia podstawowe przejawy życia: społecznego, religijnego, naukowego, ekonomicznego i politycznego oraz daje pełny obraz człowieka danej epoki poczynając od starożytności po współczesność.