Demokracja personalistyczna to forma ustroju politycznego, który ma swój wyraźnie określony fundament aksjologiczny. Opiera się na godności osoby ludzkiej i respektuje należne jej prawa, zwłaszcza prawo do życia i do wolności religijnej. Szanuje i wspiera rodzinę, zabiega o podmiotowość obywateli w życiu wspólnoty politycznej, promuje sprawiedliwość i międzyludzką solidarność. Autor sięga do źródeł chrześcijańskiego personalizmu i przybliża nam myśl wielkich przedstawicieli tego kierunku: E. Mouniera, J. Maritaina, G. Marcela, M. Schellera, K. Wojtyły. Wiele uwagi poświęca współczesnej nauce społecznej Kościoła. Książka ta zapewne stanie się – jak pisze w recenzji ks. prof. dr hab. Stanisław Pamuła – interesującą „cegiełką” w przybliżaniu etycznego aspektu demokracji i jej kierunku personalistycznego