SYNARCHIA, synarchizm (gr. sýn – razem i árchein – panować, rządzić) – pojęcie jednoznaczne wyłącznie w sensie etymologicznym (jako antonim do słowa „anarchia”), tudzież dążności do zaprowadzenia ustroju porządkującego wszystkie sfery bytu społecznego (religijną, polityczną, gospodarczą i kulturalną) podług zasad hierarchii, ładu, autorytetu i władzy.

W zależności od kontekstu światopoglądowego i ideologicznego s. może być rozumiana rozmaicie, już to jako: 1o mistyczna i ezoteryczna w swojej osnowie myślowej utopia rządu „wtajemniczonych” mędrców, łączących funkcje polityczne i duchowe, już to jako: 2o merytokratyczna (oparta o kryterium zasług) współwładza elit wszystkich grup zawodowych i społecznych, wyspecjalizowanych w rozwiązywaniu (optymalnie: w skali globalnej) problemów społeczeństwa oraz kompetentnych do przezwyciężenia, pogodzenia i uzgodnienia (sprzecznych w izolacji) dążności społecznych prawicy i lewicy, już to wreszcie jako: 3o „organiczny” ustrój narodowego państwa katolickiego; te 3 znaczenia s. są odpowiednio właściwe dla 3 „synarchizmów”, przy czym związek pomiędzy pierwszym z nich (s. okultystyczny) a drugim (s. technokratyczny) jest niejasny i niepewny, zaś pomiędzy pierwszym i drugim a trzecim (s. narodowo-katolicki) – nieprawdopodobny.