Książka Jadwigi Mizińskiej "Unde bonum? unde malum?Szkice o metafizyce duchowości" (...) to nie traktat, nie dzieło systemowe, ale wiele "garści uwag" opartych na obserwacjach i doświadczeniach. Nie jest to zatem praca czysto teoretyczna, dotycząca sfery koncepcji i idei, ale książka mająca związek z doświadczeniem życiowym autorki. Zaliczyć ja zatem należy - i to jest najogólniejszy "adres" - do "literatury mądrościowej", przenikniętej wrażliwością estetyczną, aksjologiczną i estetyczną. (...) Autorka posługuje się pojęciami i metodami badawczymi z różnych dziedzin: socjologii wiedzy, historii idei, historii filozofii; główną wszakże dziedziną - obecną w pracy - jest filozofia kultury (i to jest "adres" bardziej konkretny). Książka ta jest przede wszystkim owocem filozoficznego namysłu autorki nad stanem kultury współczesnej. (...) Należy podkreślić walory literackie publikacji. Przejawiają się one bogactwem nawiązań nie tylko do dzieł filozoficznych, ale też do różnych dzieł z literatury pięknej oraz mitologii. Co więcej, książka pisana jest piękną polszczyzną: potoczystą, obrazową i zarazem precyzyjną. (...) Odniosłem wręcz wrażenie, że wiele jej fragmentów pisanych było w natchnieniu, w uniesieniu, w "językowym transie". (...) To pozycja oryginalna, zdecydowanie "wybijająca się" na tle "produkcji filozoficznej" ostatnich lat. Z recenzji dr. hab. Jacka Breczki