Do 1957 przebywał w Związku Radzieckim. Był komsomolcem i członkiem partii komunistycznej, pracował m.in. jako lektor w Komitecie Miejskim KPZR. W 1948 ukończył studia historyczne, w 1953 obronił doktorat. Wykładał historię na Uniwersytecie Lwowskim.

W 1957 repatriowany do PRL. Otrzymał etat w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR. W latach 1962-1964 prowadził na Uniwersytecie Warszawskim zajęcia z historii ruchu ludowego w okresie międzywojennym. Autor niedopuszczonej do druku pracy: Geneza strajku chłopskiego w 1937 (maszynopis wszedł jednak do obiegu naukowego). Następnie został dyrektorem w Związku Ociemniałych Żołnierzy PRL. W 1964 został skazany za nadużycia gospodarcze na karę więzienia w zawieszeniu. Od tego czasu czynił starania o otrzymanie zgody na wyjazd stały do Izraela.

Jego sekretarką była Nina Karsov. W 1966 SB dokonała rewizji w ich mieszkaniu i przejęła notatki, rękopisy uznane za materiały szkalujące PRL. Nina Karsov została skazana na trzy lata więzienia. W więzieniu wzięli ślub. Po dwóch latach została zwolniona i oboje udali się na emigrację. W 1970 założyli w Londynie antykomunistyczne wydawnictwo Kontra, które wydaje m.in. książki Lwa Szestowa i Józefa Mackiewicza.