==Jak żołnierz z pola bitwy okryty ranami, ale żyw i z wywalczoną wolnością, tak wraca niniejsza książka pomiędzy czytającą publiczność z wydartym wprawdzie tytułem i pokryta w dwóch miejscach plastrami interpelacyi parlamentarnych, ale o wywalczonem prawie istnienia.== Fragment ==Przedmowy== Andrzej Niemojewski, herbu Rola – poeta i pisarz polski okresu Młodej Polski, religioznawca, społecznik. Członek Konwentu Polonia. Na łamach swoich artykułów Niemojewski głosił poglądy wolnomyślicielskie i antyklerykalne, a od początku XX wieku również antysemickie. Zajmował się także astrologią, był twórcą teorii o astrologicznym pochodzeniu doktryn chrześcijaństwa. Z powodu napastliwej antyreligijnej publicystyki został w 1911 roku skazany na rok pobytu w Cytadeli. Początkowo aktywny socjalista, działacz PPS, organizator akcji oświatowych. W 1899 roku został aresztowany przez władze carskie. W trakcie rewolucji 1905 roku rzecznik strajku szkolnego. Po rewolucji poróżnił się z socjalistami, przechodząc na pozycje nacjonalistyczne i antysemickie.