Lecha Jęczmyka można by określić jako anarchizującego prawicowca, osobę niepoprawną politycznie, ale trzeba określić go przede wszystkim jako wnikliwego i błyskotliwego analityka naszej współczesności. Czytelnik niezajmujący się myślą społeczno-polityczną po przeczytaniu wyboru najlepszych feletonów Lecha Jęczmyka publikowanych pod wspólnym tytułem „Nowe Średniowiecze’ nie tylko będzie oczarowany jędrnym, żywym językiem, nie tylko będzie pod wrażeniem trafności i żywotności jego rozważań, ale będzie przekonany, że jest to niezwykle ważny autor w fundamentalnych debatach nad kondycją naszej cywilizacji. Niektórzy będą w nim nawet widzieć polskiego Huntingtona czy Fukuyamę. Można się z poglądami autora książki nie zgadzać, ja sam z niektórymi teoriami bym polemizował, pewne uważać za nietrafione, ale nie można wobec nich przejść obojętnie. Dr Tadeusz Zysk, wydawca Lech Jęczmyk urodził się w 1936 roku w Bydgoszczy, a od 1939 mieszka w Warszawie. Z wykształcenia jest filologiem rosyjskim. W latach 1984-2003 ściśle współpracował z miesięcznikiem „Fantastyka” („Nowa Fantastyka”), publikował także we „Frondzie”, „Gazecie Polskiej”, „Rzeczpospolitej”; był (krótko) kierownikiem działu publicystyki w telewizji publicznej. Obecnie na emeryturze. Tłumaczył książki m.in. Vonneguta, Hellera, Dicka i Le Guin. Wydał kilkanaście antologii oraz dwa zbiory esejów: Trzy końce historii, czyli Nowe Średniowiecze (2006) i Dlaczego toniemy, czyli jeszcze nowsze Średniowiecze (2011). Otrzymał kilka nagród za działalność wydawniczą i tłumaczenia, a w grudniu 2011 Nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich - Laur SDP za całokształt twórczości, "za to, że widzi to, co skryte".