Lata dwudzieste XX wieku to jeden z najbarwniejszych okresów Stanów Zjednoczonych Ameryki. Jazz, rozluźnienie moralnych więzów, prohibicja, blichtr życia socjety… W tym świecie żyje też Gatsby, elegancki, intrygujący i bogaty mężczyzna. Powoli odkrywamy jego tajemniczą przeszłość i obserwujemy pierwsze - od pięciu lat - spotkanie z Daisy, dawną ukochaną. Francis Scott Fitzgerald mistrzowsko przedstawia realia swojej epoki i odpowiada na pytania nie tylko o trwałość uczucia, ale także o możliwość awansu społecznego. Kolejne ekranizacje dowodzą, że świat śmietanki towarzyskiej tamtych lat, niezmiennie nęci. Samemu Fitzgeraldowi również nieobce były związki, wokół których stale narastały kontrowersje. Jeden z nich tworzył z żoną Zeldą, której zadedykował „Wielkiego Gatsby’ego”. Ostatnie zdanie powieści wygrawerowane zostało na jej nagrobku.