Tom I - Estetyka starożytna 410 s. Tom II - Estetyka średniowieczna 365 s. Tom III - Estetyka nowożytna 566 s. Niniejsza praca podejmuje zadanie opracowania całokształtu dziejów estetyki. Daje systematyczny wykład istniejących w różnych czasach poglądów z zakresu estetyki, ich istoty, rozwoju i wzajemnych stosunków. Ukończył V Gimnazjum w Warszawie. Studiował na różnych kierunkach (prawo, psychologię, filozofię, antropologię, zoologię, historię sztuki) i na różnych uczelniach – PW, UW, tajne komplety tzw. Uniwersytetu Latającego, w Berlinie, Marburgu (u Hermana Cohena i Paula Natorpa, gdzie przejął się neokantyzmem, który jednak później porzucił), Paryżu, a także na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie habilitował się w 1919. Prowadził wykłady z historii filozofii, etyki, estetyki na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1919–1921 wykłady z historii filozofii na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, później wykłady z historii sztuki i estetyki w seminarium historii sztuki Uniwersytetu Poznańskiego. Jeszcze w roku 1974 wykładał estetykę w Lozannie. Od roku 1924 był redaktorem naczelnym Przeglądu Filozoficznego, a w latach 1960–1963 redaktorem naczelnym pisma „Estetyka”. Od roku 1938 należał do redakcji Revue International de Philosophie. Należał m.in. do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, PAU, SHS, PAN (od 1956 - członek rzeczywisty), Comité international d'histoire de l'art, Institut International de Philosophie. W marcu 1950 Henryk Holland wraz z siedmioma studentami, członkami PZPR, wystąpił z listem otwartym atakującym prof. Władysława Tatarkiewicza, protestując przeciwko dopuszczaniu na prowadzonym przez niego seminarium do czysto politycznych wystąpień o charakterze wyraźnie wrogim budującej socjalizm Polsce. List przyczynił się do odsunięcia Tatarkiewicza od prowadzenia zajęć na uczelni ! Uwagi: Brzegi stron zakurzone. Oprawy delikatnie przetarte i przybrudzone, dwa tomy zawinięte w folie ochronne.