Marek Aureliusz pozostawił po sobie pismo filozoficzneDo siebie samego. Niniejsze opracowanie stanowi osobiste odczytanie dzieła cesarza-filozofa i jest zarazem owocem wieloletnich badań nad rzymskim stoicyzmem oraz próbą zebrania i poszerzenia ich w jednym tomie, skoncentrowanym na filozoficznych „notatkach” Marka Aureliusza. Jest jakby rozmyślaniem nad Rozmyślaniami, zapatrzeniem się w ich tekst i próbą odczytania ich treści, przynajmniej po części. Autorka, sugerując się przemyśleniami Marka Aureliusza, stara się odnaleźć zasady późnostoickiej sztuki życia z punktu widzenia, czy raczej myślenia, tego późnego duchowego syna Zenona z Kition. Szczególną uwagę zwróciła na słowa, w których filozof mówi o trzech relacjach człowieka – do boga (czy raczej Boga), do innych ludzi i do siebie. Pokazuje również, że stoicka sztuka życia jest zarazem sztuką umierania.