Tom I - Tomek w krainie kangurów, 259 s., 2004 r.  Tom II - Tomek na Czarnym Lądzie, 267 s., 2003 r. Tom V - Tajemnicza wyprawa Tomka, 282 s., 2004 r.  Tom VI - Tomek wśród łowców głów, 243 s., 2003 r.  Tom VII - Tomek u źródeł Amazonki, 277 s., 2004 r.  Tom VIII - Tomek w Gran Chaco, 258 s., 2003 r. Tom IX - Tomek w grobowcach faraonów, 307 s., 2004 r. Tom X - Tomek w tarapatach, 114 s., 2004 r. Alfred Szklarski przyjechał do Polski ze Stanów Zjednoczonych w 1926 roku. Początkowo mieszkał we Włocławku, a od 1932 w Warszawie, gdzie w latach 1932-1938 studiował na Akademii Nauk Politycznych na Wydziale Konsularno-Dyplomatycznym. W czasie okupacji opublikował w polskojęzycznych pismach wydawanych przez okupanta powieści dla dorosłych (1942 – Żelazny pazur, 1943 – Krwawe diamenty, 1944 – Tajemnica grobowca). Powieści te były opublikowane pod pseudonimem Aleksander Gruda. Od sierpnia 1944 był żołnierzem AK, brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie przez kilka miesięcy mieszkał w Krakowie, a następnie w Katowicach. W roku 1949 sądzony za publikacje w gadzinówkach m.in. NKW, skazany na karę 8 lat więzienia, zwolniony z więzienia w roku 1953. W latach 1954-1977 był redaktorem w katowickim wydawnictwie „Śląsk”. Alfred Szklarski był laureatem wielu prestiżowych nagród literackich i odznaczeń, między innymi „Orle Pióro” (1968), Orderu Uśmiechu (1971) oraz Nagrody Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla młodzieży (1973, 1987). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.