Książka jest zapisem z czterech lat i trzech miesięcy wojny Andrzeja Bobkowskiego. Francja 1940 - 1944. Jest to jedna z najwybitniejszych pozycji XX-wiecznej polskiej diarystyki. Po prostu znakomita proza. Andrzej Bobkowski (ur. 27 października 1913 w Wiener Neustadt w Austrii, zm. 26 czerwca 1961 w mieście Gwatemala w Gwatemali) – polski pisarz, eseista, przedsiębiorca, popularyzator modelarstwa lotniczego, z wykształcenia ekonomista.

Andrzej Bobkowski (ur. 27 października 1913 w Wiener Neustadt w Austrii, zm. 26 czerwca 1961 w mieście Gwatemala w Gwatemali) – polski pisarz, eseista, przedsiębiorca, popularyzator modelarstwa lotniczego, z wykształcenia ekonomista. Był synem Henryka, oficera Sztabu Generalnego Cesarskiej i Królewskiej Armii i generała brygady Wojska Polskiego oraz Stanisławy z Malinowskich, która pochodziła z Wilna. Bratanek Wandy Bobkowskiej. Rodzice często zmieniali miejsce zamieszkania. Przebywali w Lidzie, Wilnie, Toruniu, Modlinie i Krakowie. W latach 1924–1926 uczył się w toruńskim gimnazjum. W Krakowie uczęszczając do Gimnazjum im. Bartłomieja Nowodworskiego poznał swoją przyszłą żonę Barbarę Birtusównę (ślub wzięli w grudniu 1938). W 1933 rozpoczął studia ekonomiczne w SGH w Warszawie. W 1935 debiutował w „Tempie Dnia” krótką humoreską. Po ukończeniu studiów dostał pracę w Hucie Laura w Katowicach, którą przerwał w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach, i których efektem była emigracja. W marcu 1939 wyjechał z żoną do Francji, do Châtillon pod Paryżem. Bobkowscy mieli się tam zatrzymać na krótko, tylko do czasu otrzymania wiz do Argentyny, gdzie Bobkowski miał podjąć pracę w przedstawicielstwie Polskiego Exportu Żelaza w Buenos Aires. Wybuch II wojny światowej pokrzyżował te plany.