Władysław Maksymilian Szcześniak (ur. 12 października 1858 w Zakroczymiu, zm. 9 września 1926 w Warszawie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup pomocniczy warszawski w latach 1925–1926. Urodził się 12 października 1958 w Zakroczymiu. Kształcił się w gimnazjum w Warszawie. W latach 1875–1878 studiował w warszawskim seminarium metropolitarnym, następnie do 1882 w Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie otrzymał magisterium z teologii. Święcenia prezbiteratu przyjął 2 września 1880. Od 1885 pogłębiał wykształcenie w Innsbrucku i Rzymie, uzyskując doktorat z teologii. Pracował jako wikariusz w Białej Rawskiej i w parafii św. Antoniego w Warszawie. W latach 1887–1898 był rektorem kościoła św. Józefa w Warszawie, wskutek interwencji władz carskich został przeniesiony na wikariat parafii Świętego Krzyża w Warszawie. Piastował także urząd proboszcza parafii św. Barbary w Warszawie. W 1914 został kanonikiem katedry warszawskiej. ! Uwagi: Oprawa wytarta, zarysowana, zabrudzona i naderwana na krawędziach. Oprawa oderwana od bloku książki. Brak grzbietu książki. Strony pożółkłe. Druk zachowany w stanie dobrym. Blok niespójny, pęknięty, przez co książka składa się z kilku części. Kilka stron luzem.