Cz.1-94str-1992r

Cz.2-92str-1992r

Cz.3-142str-1992r

Mirosława Litmanowicz (z domu Kałęcka, ur. 6 września 1928 w Warszawie, zm. 18 sierpnia 2017) – polska szachistka, mistrzyni międzynarodowa od 1967 roku.

Od połowy lat 50. do początku 70. należała do ścisłej czołówki polskich szachistek. Pierwszy start w finale mistrzostw Polski kobiet zanotowała w roku 1951 w Częstochowie. Do roku 1972 w finałowych turniejach wystąpiła 16 razy, łącznie zdobywając 8 medali: 1 złoty (1968), 5 srebrnych (1957, 1958, 1964, 1969 i 1972) oraz 2 brązowe (1961 i 1967). W latach 1957–1972 pięciokrotnie reprezentowała Polskę na szachowych olimpiadach, łącznie zdobywając 24½ pkt w 45 partiach[1].

Wystąpiła na wielu międzynarodowych turniejach, najlepsze rezultaty uzyskując w Bled (1957, I miejsce), Portoroż (1958, I-II miejsce), Wiedniu (1960, II miejsce), Imperii (1962, III-IV miejsce), Beverwijk (1965, IV-V miejsce), Piotrkowie Trybunalskim (1966, II miejsce i 1969, I-II miejsce), Ułan Bator (1968, IV miejsce), Halle (1969, II miejsce), Emmen (1970, I-II miejsce) oraz w Moskwie (1971, IV miejsce). Czterokrotnie startowała w turniejach strefowych (eliminacji do mistrzostw świata).

W lutym 1974 r. zakończyła czynną karierę zawodniczą i poświęciła się pracy literackiej. Spośród jej książek najbardziej znane są podręczniki dla gry dla dzieci i młodzieży oraz pozycje poświęcone debiutom. W 1976 roku otrzymała Złoty Krzyż Zasługi za osiągnięcia sportowe[2].

Została pochowana na cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej[2].