Rodzina Bolesława Włodarczyka podzieliła losy tysięcy Polaków, podobnie zresztą jak i np. samych Rosjan i w latach wojennych znalazła się na zesłaniu w dalekiej Syberii w okolicach Irkucka. Jako mały chłopiec, główny bohater i autor książki, traci w nieludzkim Tajszetłagu rodziców i trafia do domu dziecka w Małej Minusie. Okazuje się, że nawet w samym sercu szalejącego piekła, jakim był niewątpliwie stalinowski reżim, odnajduje on w tym miejscu miłość, opiekę, okruchy polskości a także przyjaźnie, w tym także z wieloma zwykłymi Rosjanami. Jego poruszające wspomnienia, życie, późniejsza działalność na rzecz odnowienia narodowej pamięci o tamtych dniach, a także trudna droga do odzyskania własnej tożsamości, są świadectwem tego, że wyruszając w życiową drogę nawet z najmroczniejszej krainy, człowiek może odnaleźć kierunek i klucz nie tylko do poukładanego i spokojnego, ale również wartościowego i spełnionego, życia. Książka Syberyjskie peregrynacje to niezwykła opowieść o zwykłym człowieku, który swoją wytrwałością odnajduje upragniony utracony dom. Jest nim ów niekoniecznie murowany, budynek, który jest prawdą o nas i naszych korzeniach.