Książka przedstawia nowatorską próbę interdyscyplinarnej analizy swobodnej oceny dowodow prawniczych jako zasady (w sensie prawniczym) i procesu (w sensie psychologicznym). Pojecie swobodnej oceny dowodów rozważane jest nie tylko z perspektywy teorii i dogmatyki prawa, ale także w świetle wiedzy filozoficznej i naukowej, w szczególności współczesnych koncepcji epistemologicznych oraz teorii i wyników badań z dziedziny psychologii. Spojrzenie to pozwala na wzbogacenie obrazu jednej z kluczowych zasad prawa procesowego, zarówno pod kątem jej interpretacji, jak i zastosowania w praktyce. Na bazie przeprowadzonych rozważań możliwe jest formułowanie pragmatyk myślenia prawniczego, tez o charakterze dogmatycznoprawnym, a nawet postulatów de lege ferenda.
Autor omawia między innymi psychologiczne aspekty myślenia prawniczego oraz pułapki, w jakie można wpaść oceniając dowody, w tym czynniki afektywne, motywacyjne i poznawcze.