1 tom - 1278 s

2 tom - 1279 s

Zygmunt Łępicki 

Urodził się 11 maja 1886 w Sanoku[1]. W latach 1904–1908 studiował filologię germańską i klasyczną na Uniwersytecie Lwowskim[1], a także filozofię u Kazimierza Ajdukiewicza. Studia uzupełniał w Berlinie i Getyndze[1]. Pracował jako nauczyciel gimnazjalny we Lwowie. W 1916 habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim[1], od 1 maja 1919 był profesorem nadzwyczajnym, a od 1 października 1920 profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego[1], kierownikiem katedry literatury i języka niemieckiego. Należał m.in. do PAU, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Polskiego Towarzystwa Neofilologicznego. 20 stycznia 1938 został wybrany członkiem rady głównej Towarzystwa Pracy Społeczno-Gospodarczej

Publikował recenzje teatralne, muzyczne i literackie, a także artykuły dotyczące polityki i życia społecznego i gospodarczego na łamach m.in. „Pamiętnika Literackiego”, „Ruchu Literackiego”, „Kuriera Polskiego” i „Kuriera Warszawskiego”. Redagował wydanie pięciotomowej, ilustrowanej, encyklopedii młodzieżowej Świat i życie. Zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury opublikowanej w latach 1933–1936 we Lwowie i w Warszawie

11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski