Książka Stasi. Strażnik komunistycznego reżimu była w pierwotnej funkcji katalogiem wystawy o STASI – tajnej policji komunistycznej w Niemieckiej Republice Demokratycznej (1949-1990). Publikacja ta jednak jest także rodzajem poglądowej, syntetycznej monografii obrazującej dzieje owej tajnej służby NRD, przez co nie racji nic na swojej aktualności. W 65 rozdziałach pokazano jak w soczewce – zagadnienie STASI w wielu aspektach, a przy okazji realność zniewolenia oraz rozmaite próby i metody oporu Niemców wobec władzy komunistycznej we Wschodnich Niemczech pokazane na konkretnych przykładach (relacjach historycznych). Dzieło pokazuje korzenie wzorce dla STASI (sowiecka CzeKa), sylwetkę wzorcową enerdowskiego czekisty, ukazuje struktury i funkcje Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego NRD, przedstawia STASI jako narzędzie władzy – Partii Komunistycznej. Książka ilustruje, jaką potęgą było 91 tysięcy funkcjonariuszy STASI i 173 tysiące tajnych współpracowników STASI (wg stanu na 1989 r.). Pozycja prezentuje podział na 209 urzędów powiatowych STASI oraz wyodrębnione jednostki MBP NRD. Monografia pokazuje sposoby i zakres dzia- łania STASI (obserwacja, ewidencjonowanie, rejestracja, działania operacyjne) wobec rozmaitych form oporu społecznego i sprzeciwu wobec władz nadto jej działalność poza granicami kraju (metody szpiegowskie, podglądowe, podsłuchowe itd.). Ukazuje skrótowo np. przebieg wydarzeń – wybuch i tłumienie społecznych protestów w NRD (np. 17 czerwca 1953 strajki w Berlinie oraz Powstanie w Halle), powstanie muru berlińskiego 13 sierpnia 1961 r., różne formy sprzeciwu indywidualnego, np. enerdowskie echa w okresie tzw. ‘praskiej wiosny’ w 1968 r., nadto liczne sposoby ucieczek za granicę, mały sabotaż w postaci murale (napisów na murach). W zasadzie najwięcej uwagi poświęcono przełomowemu dla NRD 266 rokowi 1989-temu. Nagłaśnia szczególnie ostatni etap istnienia STASI 189-1990 i proces niszczenia akt oraz form walki o zachowanie archiwaliów STASI.