Książka składa się z 27 baśni. Zawiera baśnie rosyjskie, estońskie, mołdawskie, gruzińskie, kirgiskie, turkmeńskie, litewskie, karelskie. Niektóre tytuły baśni: "Srebrna gołębica", "Kosa, kogut i kot", "Tugery i Egery", "Morski car i jego dwanaście córek", "O kamiennym carze i matce Słońca". Wanda Markowska (ur. 20 sierpnia 1912 w Częstochowie, zm. w 10 stycznia 1999 w Warszawie) – polska pisarka i tłumaczka.Studiowała polonistykę i filologię klasyczną na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1939–1941 pracowała w bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. Podczas okupacji była współautorką radzieckiego szkolnego podręcznika literatury polskiej (Kijów 1940). Po wojnie w Łodzi czynna jako redaktor d. lewicowego wydawnictwa „Książka” odtworzonego w 1944 r. pod patronatem PPR. Krótkotrwale na stypendium w Paryżu (1948), od 1949 r. zamieszkała na stałe w Warszawie. W latach 1951–1963 wykładowczyni w Szkole Partyjnej przy KC PZPR. Debiutowała w 1945 r. jako publicystka w łódzkiej gazecie partyjnej „Głos Ludu”. Tłumaczka literatury niemieckiej (J. W. Goethe, F. Schiller, R. M. Rilke), francuskiej i rosyjskiej, a także klasyków rzymskich z łaciny. Autorka publikacji o tematyce historycznej i historyczno-literackiej oraz licznych utworów dla młodzieży i dzieci. W tym zakresie współpracowała z kilkunastoma wydawnictwami, przede wszystkim jednak z „Książką i Wiedzą” (początkowo), później z „Naszą Księgarnią”, PIW i „Czytelnik”. Jako prozaik zaadaptowała dla młodego pokolenia (10–14-latków) m.in. mity greckie, rzymskie, dokonała także własnego przekładu „Eneidy” Wergiliusza. Dla dzieci wspólnie z Anną Milską opracowała i wydała w latach 1948–1988 wiele zbiorów przetłumaczonych baśni i podań różnych narodów.