Feliks Cozel SJ, także jako Feliks Zosel (ur. 17 listopada 1847, zm. 18 stycznia 1928 w Starej Wsi) – polski duchowny rzymskokatolicki, jezuita.

Kaplica grobowa jezuitów w Starej Wsi
Urodził się 17 listopada 1847[1]. Około 1862 wstąpił do zakonu jezuitów, a około 1878 otrzymał sakrament święceń kapłańskich[1]. Pracował na różnych stanowiskach, m.in. jako profesor teologii i filozofii młodzieży jezuickiej jak i u bazylianów, jako misjonarz, kaznodzieja oraz pisarz[1].

Pod koniec XIX wieku był kapelanem w zakładzie leczniczym przy parafii św. Teresy w Rabce[2]. Był inicjatorem założenia pisma „Kalendarz Serca Jezusowego” w 1904. Od 1905 do 1908 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Głosy Katolickie”. W II Rzeczypospolitej pełnił funkcję rektora oo. jezuitów w Tarnopolu. W ostatnich latach życia przebywał w kolegium jezuickim w Starej Wsi, gdzie był katechetą dla dzieci[1].

2 maja 1924 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Jego publikacja pt. Spowiedź. Jaką być powinna i jak się do niej gotować do 1928 została wydana w liczbie przeszło jednego miliona egzemplarzy i została przetłumaczona na pięć języków (ruski, litewski, francuski, niemiecki, rosyjski)[1].

Zmarł 18 stycznia 1928 w Kolegium oo. Jezuitów w Starej Wsi w wieku 81 lat, w 66 roku życia zakonnego i 50 roku kapłaństwa[1][4]. Został pochowany w kaplicy grobowej jezuitów na cmentarzu w Starej Wsi.