Przedmiotem pracy jest przedstawienie problemów kulturowych związanych z turystyką przede wszystkim zachodnią w wybranych krajach muzułmańskich. Podstawą teoretyczną pracy jest koncepcja turystyki jako spotkania kultur oraz problematyka funkcji i dysfunkcji społeczno-kulturowych, a więc trudności i nieporozumień pojawiających się w kontaktach ludzi przyjmujących i ludzi przybywających jako turyści. Materiałem badawczym są społeczeństwa muzułmańskie albo takie, w których islam odgrywa doniosłą rolę. Autorka wybrała 5 krajów: Turcję, Malezję, Kenię, Dubajj i Tunezję, a więc kraje znajdujące się w różnych obszarach geograficznych (...).
Książka dr A. Dłużewskiej jest wynikiem bardzo szeroko prowadzonych badań terenowych w wielu miejscach świata. Jak się można zorientować, to doświadczenie Autorki dotyczy nie tylko poddanych szczegółowo analizie pięciu państw muzułmańskich, ale również innych krajów. Badania zaprezentowane w książce oparte zostały na rygorystycznym i bardzo konsekwentnym stosowaniu pojęć przyjętych i szczegółowo omówionych w części teoretycznej. Uzyskane wyniki mają nie tylko znaczenie teoretyczne jako rozprawa naukowa, ale również znaczenie praktyczne dla organizowania turystyki w świecie muzułmańskim. Ponadto można je odnieść do większości krajów muzułmańskich, ponieważ uzyskane wyniki pokazują, że mimo różnic w większości krajów islamu podejście do turystów jest podobne, tak samo jak podobne są nieporozumienia wynikające z niewystarczającej wiedzy zarówno po stronie społeczności przyjmujących jak i przybywających.