Tematem recenzowanej monografii są dwa wielkie pojęcia obecne w rozważaniach humanistycznych od zawsze i ściśle ze sobą zespolone. To historia i język.
Autorzy definiują i redefiniują te pojęcia, poruszają tematy znane oraz opisują zjawiska nowe, wykorzystują dobrze zakotwiczone teorie i koncepcje naukowe, sięgają po najnowsze ujęcia, by objaśniać i interpretować lub reinterpretować dane, wchodząc w dialog z przeszłością naukowej refleksji historycznej i językowej, a także projektując jej przyszłość.
Duże wrażenie robi wielość perspektyw oglądu problemów historii i języka, wielość punktów widzenia.
Publikacja została pomyślana jako dialog badaczy reprezentujących kilka dyscyplin naukowych: językoznawców, historyków, medioznawców, komunikatywistów, metodologów nauki, filozofów, choć te etykiety nie oddają subtelności i odcieni ich rozważań. Czytelnicy o takich zainteresowaniach powinni znaleźć w niej szeroką panoramę poglądów, propozycji oraz pytań i odpowiedzi, jak i pytań bez odpowiedzi. Książka poświęcona dwóm pojęciom: językowi i historii stanowi inspirację do samodzielnych refleksji.