Tom I: A-G, 955 str.

Tom II: H-M, 1089 str.

Tom III: N-Ó, 935 str.

Tom IV: P-Pro, 1036 str.

Tom V: P-R, 827 str.

Tom VI: S-Ś, 794 str.

Tom VII: T-Y, 1161 str.

Tom VIII: Z-Ż, 744 str.

Czy lubisz bawić się słowami? Czy chcesz poznać pochodzenie, znaczenie i użycie każdego wyrazu w języku polskim? Czy chcesz dowiedzieć się, jak kształtował się i zmieniał polski słownik przez wieki? Czy chcesz odkryć, jak bogaty, różnorodny i piękny jest język polski? Jeśli tak, to ta książka jest dla Ciebie!

"Słownik Języka Polskiego Tom 1 do 8" to dzieło autorstwa Jana Karłowicza i Adama Kryńskiego, dwóch wybitnych filologów, językoznawców i leksykografów. Książka ta jest wynikiem ponad 40 lat prac nad słownikiem, który miał być najpełniejszym i najdokładniejszym zbiorem słów polskich. Zawiera około 280 tysięcy haseł, które obejmują wszystkie dziedziny wiedzy, sztuki i kultury. Każde hasło podaje etymologię, znaczenie, odmianę, wymowę, synonimy, antonimy, przykłady użycia, cytaty z literatury i źródła.

Książka składa się z ośmiu tomów, które obejmują łącznie ponad 10 tysięcy stron tekstu. Każdy tom jest podzielony na części, które odpowiadają literom alfabetu. Każda część jest podzielona na kolumny, które zawierają hasła i ich objaśnienia. Na końcu każdego tomu znajdują się spisy treści, indeksy, tablice i dodatki.

Książka jest napisana językiem prostym, zrozumiałym i naukowym. Autorzy korzystali z bogatego źródłoznawstwa, cytując dzieła historyczne, literackie, naukowe i popularne. Nie ograniczali się jednak do suchego przedstawiania faktów, lecz starali się także zainteresować i zachwycić czytelnika, opowiadając o ciekawostkach i anegdotach związanych ze słowami. Nie brakuje w ich tekście humoru, ironii, krytyki i komentarzy, które nadają barwy i życia opowieści. Oto jeden z nich:

> "Baba, ż. (1) kobieta, zwłaszcza stara, brzydka, złośliwa, gadatliwa, niezbyt rozumna, niechlujna, nieporządna; (2) kobieta, która zajmuje się domem, rodziną, gospodarstwem, zwłaszcza wiejskim; (3) kobieta, która ma jakąś specjalną rolę, funkcję, umiejętność, np. baba jaga, baba wróżka, baba lekarz, baba z pieca, baba z wozu; (4) kobieta, która jest przedmiotem żartu, kpiny, pogardy, litości, współczucia, np. baba z desek, baba z choinki, baba z lodu, baba z wiatraka; (5) kobieta, która jest obiektem pożądania, miłości, namiętności, zazdrości, np. baba fatalna, baba kokietka, baba zdradliwa, baba zazdrosna; (6) kobieta, która jest matką, żoną, siostrą, córką, przyjaciółką, kochanką, np. baba rodzinna, baba wierna, baba dobra, baba kochana; (7) kobieta, która jest symbolem, alegorią, personifikacją, np. baba zima, baba wojna, baba śmierć, baba natura; (8) kobieta, która jest nazwana tak z powodu jakiejś cechy, właściwości, podobieństwa, np. baba ryba, baba gęba, baba wielka, baba mała; (9) kobieta, która jest używana jako określenie, zwrot, wykrzyknik, np. baba z wami, baba z nami, baba oho, baba ach; (10) kobieta, która jest częścią, elementem, składnikiem, np. baba ciasta, baba chleba, baba sera, baba masła. Słowo to pochodzi od prasłowiańskiego *baba, które oznaczało 'babka, staruszka, matrona'. Było to słowo o neutralnym lub pozytywnym zabarwieniu, używane do określania starszych kobiet, zwłaszcza matek i babć. Z czasem jednak zaczęło nabierać negatywnych konotacji, stając się synonimem 'kobiety nieatrakcyjnej, niegodnej szacunku, niekompetentnej, nieprzyjemnej'. Było to związane z patriarchalnym i mizoginistycznym społeczeństwem, które lekceważyło i poniżało rolę kobiet. Słowo to stało się także podstawą do tworzenia wielu wyrazów pochodnych, złożeń i związków frazeologicznych, które miały na celu wyrażenie różnych stosunków, postaw i emocji wobec kobiet. Słowo to jest nadal używane w języku polskim, choć często z ironią, żartem lub dystansem. Niektóre z jego znaczeń i użycia są już archaiczne, niektóre są nadal aktualne, a niektóre są nowe i współczesne. Słowo to jest częścią polskiej kultury, historii i mentalności, a także źródłem inspiracji dla pisarzy, artystów i twórców." (Słownik Języka Polskiego Tom 1, część I, kolumna 123-124...