Tom II: H-M, 1089 str.
Tom III: brak tomu
Tom IV: P-Pro, 1036 str.
Tom V: Próbą-R, 827 str.
Tom VI: S-Ś, 794 str.
Tom VII: T-Y, 1161 str.
Tom VIII: Z-Ż, 744 str.
racji niemal 40 lat prac nad słownikiem skład redakcji i jej współpracowników zmieniał się kilkakrotnie. Redaktorami (i zarazem autorami haseł) byli: Jan Karłowicz, Adam Antoni Kryński, Władysław Niedźwiedzki, a także, choć brak szczegółowych informacji dotyczących zakresu wykonywanych prac, Józef Peszke i Kazimierz Król. Jan Aleksander Ludwik Karłowicz (1836–1903) urodził się w Subortowiczach koło Wilna. Był wszechstronnym badaczem, etnografem, językoznawcą, historykiem, filozofem, muzykiem, kompozytorem, tłumaczem i leksykografem. Studiował historię, filozofię i językoznawstwo na uniwersytetach w Moskwie, Paryżu, Heidelbergu i Berlinie (tu doktoryzował się w 1866 r. w dziedzinie historii średniowiecznej), wykształcenie muzyczne pogłębiał pod okiem mistrzów w Brukseli. Organizator polskiego środowiska naukowego i kulturalnego, działacz społeczny, m.in. redaktor „Wisły”, członek kolegium „Prac Filologicznych”, autor publikacji z zakresu folklorystyki, mitologii, lingwistyki, muzyki. Do dorobku słownikarskiego Karłowicza należą Słownik gwar polskich (1900–1911), Słownik wyrazów obcego a mniej jasnego pochodzenia (1894–1905, A–M) oraz Słownik języka polskiego, którego Karłowicz był pomysłodawcą i jednym z redaktorów do swojej śmierci w 1903 r. Adam Antoni Kryński (1844–1932) urodził się w Łukowie na Podlasiu. Był filologiem, językoznawcą, nauczycielem i organizatorem życia naukowego. Studiował w Szkole Głównej w Warszawie, następnie w Lipsku, pod kierunkiem A. Leskiena i G. Curtiusa. W 1908 r. objął katedrę filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Lwowskim, w 1909 r. katedrę języka polskiego i stanowisko dziekana Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Warszawskiego. Autor m.in. wielokrotnie wydawanych gramatyk języka polskiego, publikacji poprawnościowych, artykułów do Wielkiej encyklopedii powszechnej ilustrowanej. Członek kolegium „Prac Filologicznych”. W redakcji Słownika języka polskiego do 1908 r. Władysław Marcin Niedźwiedzki (1849–1930) urodził się w Warszawie. Był językoznawcą, nauczycielem, działaczem społecznym (członkiem zarządu Kuchni Tanich), lektorem. Ukończył slawistykę na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego, pisał artykuły z zakresu językoznawstwa i etnografii. W pracach nad słownikiem uczestniczył od 1891 r., początkowo jako osoba porządkująca materiały i dbająca o sprawy techniczne, od 1896 r. jako członek komitetu naukowego dzieła, w końcu jako redaktor jego ostatnich tomów. Lista autorów obejmuje także kilkadziesiąt nazwisk najznamienitszych specjalistów z różnych dyscyplin, reprezentujących większość ośrodków naukowych dawnej Rzeczpospolitej. Wśród nich znajdują się m.in. Jan Baudouin de Courtenay, Józef Bliziński, Józef Bojasiński, Florian Czepieliński, Samuel Dickstein, Karol Drymmer, Zygmunt Fiszer, Konstanty Górski, Edmund Jankowski, Antoni Kalina, Ludwik Korotyński, Henryk Kotłubaj, Stanisław Kramsztyk, Kazimierz Król, Jan Leciejewski, Stosław Łaguna, Hieronim Łopaciński, Jan Łoś, Adam Mahrburg, Lucjan Malinowski, Leopold Méyet, Wacław Nałkowski, Jan Nitowski, Feliks Ochimowski, Józef Peszke, Antoni Semenowicz, Wacław Taczanowski, Jan Trejdosiewicz, Władysław Wiorogórski, Józef Wojno, August Wrześniowski, Władysław Wścieklica, Bronisław Znatowicz.Ułożony pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwieckiego.
