Skorowidz (indeks) – zestawienie zawartych w dokumencie zagadnień, pojęć, nazw i nazwisk, umieszczane zazwyczaj pod koniec pracy.

Skorowidz jest fundamentalnym, najczęściej stosowanym obok spisu treści rodzajem wykazów, jego rozwinięciem i uzupełnieniem. Spis treści pokazuje ogólną strukturę pracy, natomiast skorowidz rozwija i uszczegóławia jej zawartość. Korzystając ze spisu treści, sięga się do całych bloków zagadnień, natomiast skorowidz pozwala czytelnikowi sięgnąć do konkretnych tematów. Spis treści zawiera kilkanaście lub kilkadziesiąt pozycji, a skorowidz mieści ich w sobie kilkaset lub nawet czasem kilka tysięcy. Każda poważniejsza praca, zwłaszcza naukowa, jeśli ma poprawnie wypełniać swoją rolę informacyjną, powinna zawierać skorowidz.[potrzebny przypis]

Skorowidz jest tworzony na podstawie specjalnych, wprowadzonych przez autora kluczy pojęciowych, w miejscu wskazanym przez autora dokumentu. Jego zawartość i numery stron zmieniają się za każdym razem, gdy autor zmieni dokument, dodając np. do skorowidza nowe pojęcia i zmieniając numerację stron w swojej pracy. Opracowywanie skorowidzu (i wszystkich innych rodzajów spisów w dokumencie) powinno następować już po zakończeniu redagowania dokumentu.