Dodatkowe 15 zł RABATU na WSZYSTKO przy zakupach za min. 179 zł z kodem: 30kwi2024

wróć

Antyki - książki do 1950 r.

Bibliofilskie

Sępie gniazdo, ok. 1922 r.

Edmund Bogdanowicz

brak ocen

oszczędź 80 %

Sępie gniazdo, ok. 1922 r.

Edmund Bogdanowicz

brak ocen

Rok wydania: 1922 Wydawnictwo: Nakład Księgarni Św. Wojciecha » Rodzaj okładki: Twarda Wymiar: 12.2x17.2cm Ilość stron: 186 Waga: 0.15 kg TIN: T01251248 Stan: Używana

Druk czytelny, blok spójny z oprawą. Oprawa mocno wytarta, introligatorska, pożółkła, poplamiona. Rogi oprawy zagięte. Grzbiet poplamiony. Strony mocno pożółkłe, poplamione, część naderwana, postrzępiona na brzegach, pieczątki i adnotacje pobiblioteczne, podkreślenia w tekście kolorowymi pisakami. Brzegi stron zakurzone i poplamione.

cena: 20,00 zł 4,00 zł

Najniższa cena z 30 dni: 4,00 zł

dodaj do listy życzeń

Edmund Bogdanowicz (ur. 1859 w Warszawie, zm. 25 czerwca 1911 w Grodzisku) – polski poeta, pisarz i dziennikarz. Używał pseudonimów: Bożydar, Włast M., Deodat i Nix.

Urodził się w 1859 roku w Warszawie. Po ukończeniu gimnazjum kształcił się na Politechnice Drezdeńskiej, następnie na Uniwersytecie Warszawskim i Petersburskim, na wydziale matematycznym. W Petersburgu rozpoczął pracę dziennikarską w czasopiśmie Kraj. Po powrocie do Warszawy w 1880 roku, wszedł do redakcji Kuriera Warszawskiego, gdzie objął dział gazet rosyjskich, korespondencje prowincjonalne, a także pisywał tygodniowe felietony literackie pt. Świstki.

Matematyk, przyrodnik z powołania, autor artykułów popularnonaukowych, przez współczesnych jest jednak znany głównie jako poeta, publikujący znaczną ilość erotyków i poezji lirycznych na szpaltach Kuriera Warszawskiego pod pseudonimem Bożydara. W swej poezji opiewa piękno polskiej przyrody, zachwyca się także polską wsią i jej mieszkańcami, obyczajami i tańcami ludowymi. Szczególne uznanie współczesnych wzbudziły jego strofy na śmierć Kraszewskiego. Publikował także w czasopismach Kłosy, Wiek, Tygodnik Illustrowany i Wędrowiec. Przez pewien czas pracował jako nauczyciel w szkole prof. Popławskiego w Piotrkowie, gdzie pisał również dla Tygodnika Piotrkowskiego.

Około 1880 roku ożenił się z Marią z Tymowskich h. Sas, z którą miał trzech synów: Mariana Józefa (1888), Stanisława Feliksa (1891) i Jana Józefa (1894). Zmarł 25 czerwca 1911 roku w Grodzisku. Pochowany został na cmentarzu powązkowskim w Warszawie.

DOSTAWA

Zamów do godziny 10:00, a Twoje zamówienie wyślemy najpóźniej w kolejnym dniu roboczym. W przypadku książki nowej termin ten może się wydłużyć o 2 dni robocze.

FORMY DOSTAWY