Seneka był stoikiem, filozofował w ramach tradycji myśli stoickiej, choć nawiązuje do myśli wielu wcześniejszych filozofów niestoickich, stąd można określić filozofię Seneki mianem synkretyzującej. Seneka stworzył jednak własne oryginalną koncepcję filozofii. Językiem filozofii Seneki była łacina. Rozróżniał trzy główne działy filozofii: etykę, logikę i fizykę, przy czym tę pierwszą, tak jak wcześniejsi stoicy, uważał za najważniejszą. Jego filozofia ma charakter terapeutyczny, mądrościowy. Seneka występuje w swoich dziełach jako lekarz duszy, życiowy terapeuta. Seneka kładzie nacisk na praktyczną stronę filozofii, etykę. Bardziej interesuje go praktykowanie cnoty niż teoretyczne wnikanie w jej naturę. Uprawianie filozofii traktuje jako środek do osiągnięcia cnoty. Filozofia ma tworzyć i kształtować ducha, porządkować życie, kierować działaniem oraz wskazywać co należy robić. Książka ta to dialog wybitnego filozofa, nauczyciela Nerona, Seneki, oraz Epikteta. Odbiorcą owych dialogów było tak zwane szare pospólstwo. ! Uwagi: Oprawa nieznacznie zarysowana, zakurzona, nadarta. Brzegi stron lekko zakurzone. Strony lekko pożółkłe.