Stanisław Chołoniewski (ur. 23 marca 1791 – zm. 3 września 1846) – ksiądz katolicki, autor romantycznych opowieści „niesamowitych”.

Stanisław Myszka hrabia Chołoniewski herbu Korczak był najmłodszym synem Rafała hr. Myszka-Chołoniewskiego herbu Korczak, miecznika koronnego i starosty dubienieckiego, i Katarzyny Rzyszczewskiej h. Pobóg. Urodził się w rodzinnym zamku w Janowie. Matka zginęła tragicznie w jego wczesnym dzieciństwie. Po ukończeniu domowej edukacji rozpoczął studia na Uniwersytecie Wileńskim. Następnie służył w szeregach wojska, które porzucił dla carskiej służby dyplomatycznej . W wieku 36 lat w 1827 r. udał się do Rzymu i wstąpił do seminarium duchownego, by w dwa lata później otrzymać święcenia kapłańskie.

W 1830 r. zaprzyjaźnił się w Rzymie z A. Mickiewiczem. Znajomość ta wywarła głęboki wpływ religijny na poetę. Wróciwszy do kraju (1832), przebywał głównie w Kamieńcu, sprawując funkcje kościelne (od r. 1842 administrował diecezją). Jako znakomity kaznodzieja oddawał się gorliwie apostolskiej pracy nad „religijnem odrodzeniem Podola”, a wolne chwile poświęcał literaturze.