Autorzy publikacji, bazując na obserwacji ostatniego dwudziestolecia, zwrócili uwagę na skokowy rozwój bankowości europejskiej przejawiający się głównie wzrostem aktywów sektora bankowego na terytorium Unii Europejskiej przy obserwowanym spadku liczby monetarnych instytucji finansowych (MIFs), co oznacza, że banki w krajach Unii Europejskiej stają się coraz większe. Towarzysząca temu procesowi złożona różnorodność sektorów bankowych krajów unijnych stała się podstawą napisania monografii, której celem jest wizualizacja stopnia rozwoju, a także charakteru i kierunku zmian w nich zachodzących. Realizacji tak zdefiniowanego celu podjęła się szeroka grupa pracowników naukowych z ośrodków akademickich w Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Radomiu, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu. Praca składa się z wyraźnie wyodrębnionych dwóch części. Pierwsza część koncentruje się na zagadnieniach związanych z organizacją i zasadami funkcjonowania Europejskiego Systemu Banków Centralnych. Syntetyczna prezentacja zagadnień stworzonej nadbudowy sektora bankowego Unii Europejskiej stanowi preludium analizy i oceny sektorów bankowych wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej w porządku alfabetycznym, odnosząc się do 5 obszarów tematycznych narodowych sektorów bankowych: − ich liczby i specyfiki, − charakterystyki dominujących instytucji kredytowych, − identyfikacji cech największych banków krajowych, − struktury aktywów i pasywów, − wyników finansowych. Okresem badawczym objęto lata 2004-2015.