Niniejsza praca ma za zadanie przedstawić dzieje szeroko pojmowanego ruchu syjonistycznego w Polsce w okresie od maja 1926 do listopada 1930 roku. Jest to okres bardzo ważny dla dziejów syjonizmu: zaczyna się on w momencie dna pierwszego kryzysu gospodarczego w Erec Izrael, kończy zaś opublikowaniem raportu Johna Hope Simpsona, będącego faktycznym zaprzeczeniem obietnic zawartych w Deklaracji Balfoura z 1917 roku. Rozdział I poświęcony jest powstaniu syjonizmu politycznego i jego początkom w Polsce, oraz dziejom ruchu w pierwszych latach II Rzeczypospolitej do 1926 roku. W rozdziale II zawarte są informacje o strukturze organizacyjnej, programie, działaczach, propagandzie i prasie syjonistów ogólnych. Następnie omawia zagadnienia dotyczące bezpośrednio działań na rzecz budowy Żydowskiej Siedziby Narodowej. Kwestie związane z polityką krajową partii szczegółowo autor omawia w rozdziale IV i V. Natomiast rozdział VI poświęcony jest rozwojowi sytuacji wewnątrz organizacji syjinistycznej w Polsce. Następnie w rozdziale VII przedstawia działalność lewicowych ugrupowań syjonistycznych, zaś w rozdziale VIII - prawicowych. Rozdział IX omawia udział syjonistów w wyborach parlamentarnych w roku 1928 i 1930. Ostatni rozdział poświęcony jest ich działalności w organach samorządu terytorialnego i wyznaniowego oraz powiązanymi z syjonistami organizacjom społecznym i stowarzyszeniom.