Kazimierz (Jerzy Adolf ze Skrzypny Ogończyk) Twardowski (ur. 20 października 1866 w Wiedniu, zm. 11 lutego 1938 we Lwowie) – polski filozof i psycholog, twórca lwowsko-warszawskiej szkoły filozofii. Laureat Nagrody Naukowej m. Łodzi za 1936 rok.

Urodził się w polskiej rodzinie zamieszkałej w Wiedniu. Przez osiem lat kształcił się w Theresianum – wiedeńskim gimnazjum, tam też złożył egzamin dojrzałości. Następnie podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Wiedniu. Studiował filozofię pod kierunkiem Franza Brentano[4][1], a także filologię klasyczną, matematykę i fizykę. Doktorat z filozofii obronił (u Roberta von Zimmermanna) w 1891 roku[1]. Jego praca habilitacyjna Zur Lehre vom Inhalt und Gegenstand der Vorstellungen[1] (O treści i przedmiocie przedstawień, 1894) okazała się ważną pozycją filozoficzną przełomu XIX i XX wieku, wpływając na poglądy czołowych filozofów europejskich (m.in. Husserla)[5]. W 1894 roku prowadził wykłady z filozofii na Uniwersytecie Wiedeńskim jako docent prywatny[1].