Publikacja stanowi pierwsze monograficzne opracowanie poświęcone instytucji remonstracji (dawniej określanej również mianem przedstawienia). Środek prawny, jakim jest remonstracja, doskonale wpisuje się w bieżący nurt polityki administracyjnej, dążącej – na gruncie poszczególnych rozwiązań normatywnych – do tego, aby każda sprawa została rozwiązana szybko, sprawnie, skutecznie i przy jak najmniejszym zaangażowaniu publicznych środków finansowych. Remonstracja jawi się jako remedium na sformalizowanie procedury administracyjnej, „idąc w parze” z instytucją autoweryfikacji, wpisuje się w różne postaci autokontroli. W wielu systemach prawnych zapewnia (w tych sytuacjach, gdy jest to możliwe, zwykle po spełnieniu określonych warunków) przyspieszenie i usprawnienie postępowania bez szkody dla gwarancji procesowych uczestników postępowania. Zakresem rozważań objęto jurysdykcyjne postępowanie administracyjne, zarówno ogólne, jak i podatkowe oraz postępowanie sądowoadministracyjne. Na każdym bowiem z etapów tych postępowań możemy mieć do czynienia z międzyinstancyjnym postępowaniem w postaci postępowania remonstracyjnego, aktualizującego się w toku autoweryfikacji, zarówno w odniesieniu do orzeczeń pierwszoinstancyjnych, drugoinstancyjnych, jak również w odniesieniu do orzeczeń sądów administracyjnych I instancji.